Vintage clothing is a generic term for new or second hand garments originating from a previous era. The phrase is also used in connection with a retail outlet, e.g. "vintage clothing store."
The word vintage is copied from its use in wine terminology, as a more elegant-seeming euphemism for "old" clothes.
Generally speaking, clothing which was produced before the 1920s is referred to as antique clothing and clothing from the 1920s to 1960s is considered vintage.[citation needed] Retro, short for retrospective, or "vintage style" usually refers to clothing that imitates the style of a previous era. Reproduction, or repro, clothing is a newly-made but faithful copy of an older garment. Clothing produced more recently is usually called modern or contemporary fashion. Opinions vary on these definitions.( http://en.wikipedia.org/wiki/Vintage_clothing )
View Full Version : vintage = παλιός κλασικός, του παλιού καλού καιρού, βίντατζ, ρετρό, παλιομοδίτικος, εποχής
( http://lexilogia.gr/forum/archive/index.php/t-211.html )
Πολύ καλημέρα σας!
Προσπαθώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που είχα επισκεφθεί το δικό μου ( αν είναι δυνατόν ) ημερολογιακό χώρο.... χμμμμμμμ ...... Πέρυσι ήτανε λοιπόν, ναι ναι ναι, αλλάξαμε και χρονιά και εγώ μονίμως στο κόσμο το δικό μου, σε ημερολογιακή ζώνη που μόνο εγώ καταλαβάινω !!!
Θα μπορούσα να γράφω για ώρες ατελείωτες τι έχει μεσολαβήσει έκτοτε, αλλά who cares after all ? Τι θα μπορούσε να σας κρατήσει άλλωστε το ενδιαφέρον? Μια στιγμή, ίσως να έχω βρει κάτι ( φωστήρας !!! ) .... Τι θα λέγατε να μιλήσουμε για την αγάπη μου στο παλιό, το επονομαζόμενο vintage ? Θα μου πεις βέβαια γιατί να ασχοληθούμε με την πάρτι σου, κ δίκιο θα χετε! Από την άλλη όμως θεωρώ ότι μετά από χρόνια που πάλευα ( ο Σουγκλάκος κ εγώ ... ) να ισορροπήσω σε ένα κόσμο που απολάμβανε την καλοπέραση κάθε τι νέου, πετώντας στα σκουπίδια ότιδήποτε παλιό, θύμησες χειροπιαστές από άλλες εποχές, κατάφερα να βρω επιτέλους ομοίους μου.
Οι πρώτες μου θύμησες είναι από ταινίες του 40 κ του 50 με την γκλαμουριά της τότε εποχής και να ζηλεύω μικρό παιδάκι τότε τα θεικά αυτά φορέματα, να με φαντάζομαι σε χορούς σε αυτά τα υπέροχα halls και βεβαίως βεβαίως να χαρακτηρίζομαι ως φαντασιόπληκτο παιδάκι..... Μεγαλώνοντας, όταν πια είχα αρχίσει να έχω ενεργή άποψη για το ντύσιμό μου, άρχισα να ζητάω απελπισμένα για σαντάλια ( και γόβες αλλά δεν βγαίνανε σε παιδικά νούμερα ) που έχω δει σε ταινιές και φυσικά να μην μπορεί να τα βρει πουθενα η μάνα μου, σε συνδιασμό πάντα με τη γνωστή ατάκα " παιδί μου αυτά τα φόραγα εγώ μικρή, τι να τα κάνεις τώρα? δες τι ωραία παπουτσάκια σου βρήκα ? " Μπλιάαααααχχχχχχχ!!!!! Έκτη δημοτικού θυμάμαι ήμουνα όταν βρήκα μια φωτογραφία από ένα φόρεμα του 50, floral, μεσάτο και φουντωτό και ζήτησα από τη μάνα μου να με πάει σε μοδίστρα ( και μετά αναρωτιέμαι γιατί με λέγανε όλοι φαντασιόπληκτη ... ) να μου το φτιάξει για να το βάλω σε ένα πάρτυ. Η απάντηση βεβαίως βεβαίως ήτανε και πάλι καταπέλτης, " δε φοράνε τέτοια φορέματα παιδάκια της ηλικίας σου " . Τέλοσπάντων και για να μην σας τα πολυλογώ, ήταν αδύνατο να μπορέσω να βρώ ότιδήποτε φάνταζε στο μυαλό μου ιδανικό.... Βέβαια όλα αυτά τα χρόνια είχα ξετινάξει τη ντουλάπα της γιαγιάς, της μαμάς, των θείων, ακόμα και του μπαμπά ( τι θεικά καμπανοειδή παντελόνια είχε αυτός ο μπαμπάς ! ) με ότι οι ίδιοι κρατήσανε είτε σαν ενθύμιο, είτε γιατί απλά ξεμείνανε και τα έσωσα τελευταία στιγμή πριν καταλήξουν στα σκουπίδια! Φτάνοντας στην εφηβεία, όταν πια σου δίνουνε τα χρήματα να πας να ψωνίσεις μόνος σου, ανακάλυψα ένα μικρό μαγαζάκι, παλιό, κρυμμένο καλά σε ένα στενάκι της πόλης μου. Ένας γλυκύτατος παππούλης πούλαγε όσο όσο ότι παπούτσι του είχε απομείνει από το παπουτσάδικο που είχε από το 40 μέχρι και τις αρχές του 80 όπως μου είχε πει. Μεγάλος πια και ανήμπορος να συνεχίσει να πουλάει ότι πιο μοδάτο, χρόνια στη σύνταξη, κράταγε αυτό το μαγαζάκι για να έχει κάτι να κάνει, έλεγε και ξανάλεγε. Αγαπημένο σημείο, το ένα και μοναδικό αγαπημένο στέκι που επισκεπτόμουνα όποτε πέρναγα, τσιμπώντας πάντα και κάτι ;) Τα περισσότερα μεγαλύτερα από το νούμερο μου, αφού έπαιρνα ότι ξέμεινε, περιμένοντας την ώρα που το πόδι μου θα μεγαλώσει ( το οποίο και δεν έγινε ποτέ, να παραθέσουμε για την ιστορία και μόνο .... πφφφφφ ) για να τα φορέσω περήφανη!
Σε αντίθεση με το πόδι μου που πεισματικά δεν ξέφυγε ποτέ από το νούμερο 35 ( στο νούμερο 28 νόμιζα ότι έχω δρόμο μπροστά μου, που να φανταζόμουνα ότι μετά θα έπαιρνε την κατιούσα ... ) , εγώ μεγάλωνα ( σε χρόνια πάντα, γιατι σωματικά νομίζω έμεινα εκεί στα 12- 13, τρομάρα μου! ) άρχισα να ταξιδεύω μόνη και φρόντιζα σε κάθε ταξίδι να ψάχνω και να βρίσκω τέτοια όμοια του γλυκύτατου παππούλη μαγαζάκια. Η συλλογή μεγάλωνε, και μαζί με αυτό μεγάλωνε και το gossip γύρω από το όνομα μου και τις στυλιστικές μου απόψεις. Δεν με άφησε ποτέ αυτό, μέχρι που ξαφνικά πριν από 2-3 χρόνια το vintage και το retro άρχισε να ξεπετάγεται από παντού, νέα τάση στη μόδα λοιπόν. Και ξαφνικά σαν δώρο ξεπετάκτηκαν μαγαζιά παντού και μαζί με αυτό και ο υπόλοιπος κόσμος που είχε την ίδια αγάπη με μένα τόσα χρόνια και επιτέλους μπορούσε να μιλήσει, να γνωριστεί και να εξελικτεί σε μια κοινωνία ανθρώπων που μοιράζονται την ίδια αγάπη, την αγάπη για το vintage !!! Επιτέλους αυτό που στον υπόλοιπο κόσμο θεωρείτο απολύτως φυσιολογικό χρόνια τώρα, βρήκε έστω και καθυστερημένα απήχηση και στη χώρα μας!
Πλέον το vintage είναι το απόλυτα θεμιτό, με αγοραστικό κοινό και απήχηση τεράστια! Επίσημα το παλιό και το χρησιμοποιημένο δεν είναι για τα σκουπίδια, η μεταποίηση είναι η νέα θεά και ευτυχώς οι συλλέκτες και νέοι καλλιτέχνες που χειρίζονται πάσης φύσεως υλικά και αντικέιμενα του τότε είναι στα φόρτε τους! Μαζί με αυτούς και εγώ λοιπόν, μεταποιώντας και χρησιμοποιώντας κουμπιά και δαντέλες που μαζεύω χρόνια τώρα, μεταμορφώνοντάς τα σε καλούδια που μας πάνε πίσω στο χρόνο, προσθέτωντας στο στυλικό μας outfit μια νότα ξεχωριστή! Πάρτε μια μικρή γεύση εδώ :
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.172964856143503.29755.100002899708409&type=3
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.173515269421795.29841.100002899708409&type=3
Και επειδή επισήμως πλέον μας πάει και σας πάει κάντε μια βόλτα στο κέντρο την Κυριακή για να δείτε, να θαυμάσετε και γιατί όχι να πάρετε αντικείμενα, ρούχα, έπιπλα και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε σε μια ομαδική έκθεση από ανθρώπους που αγαπούν το vintage !!! Περισσότερες πληροφορίες στο παρακάτω link :
https://www.facebook.com/events/177431732366171/
υ.γ Αφιερωμένο σε αυτόν το γλυκύτατο παππούλη, που μου χάρισε τα πρώτα μου πολύτιμα vintage αντικείμενα και δυστυχώς δεν υπάρχει πια, χάθηκε προτού ζήσει τη χαρά της αναβίωσης, πέρνοντας μαζί του θύμισες του τότε που όλοι εμείς δεν έχουμε παρά να αναπολούμε .....
V for Vintage λοιπόν!!!
Love,
Shorty
