v for vintage

Vintage clothing is a generic term for new or second hand garments originating from a previous era. The phrase is also used in connection with a retail outlet, e.g. "vintage clothing store."

The word vintage is copied from its use in wine terminology, as a more elegant-seeming euphemism for "old" clothes.

Generally speaking, clothing which was produced before the 1920s is referred to as antique clothing and clothing from the 1920s to 1960s is considered vintage.^{[citation needed]} Retro, short for retrospective, or "vintage style" usually refers to clothing that imitates the style of a previous era. Reproduction, or repro, clothing is a newly-made but faithful copy of an older garment. Clothing produced more recently is usually called modern or contemporary fashion. Opinions vary on these definitions.
( http://en.wikipedia.org/wiki/Vintage_clothing )


View Full Version : vintage = παλιός κλασικός, του παλιού καλού καιρού, βίντατζ, ρετρό, παλιομοδίτικος, εποχής
( http://lexilogia.gr/forum/archive/index.php/t-211.html )


Πολύ καλημέρα σας!


Προσπαθώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που είχα επισκεφθεί το δικό μου    ( αν είναι δυνατόν ) ημερολογιακό χώρο....  χμμμμμμμ ...... Πέρυσι ήτανε λοιπόν, ναι ναι ναι, αλλάξαμε και χρονιά και εγώ μονίμως στο κόσμο το δικό μου, σε ημερολογιακή ζώνη που μόνο εγώ καταλαβάινω !!!


Θα μπορούσα να γράφω για ώρες ατελείωτες τι έχει μεσολαβήσει έκτοτε, αλλά who cares after all ?  Τι θα μπορούσε να σας κρατήσει άλλωστε το ενδιαφέρον?  Μια στιγμή, ίσως να έχω βρει κάτι           ( φωστήρας !!! ) ....  Τι θα λέγατε να μιλήσουμε για την αγάπη μου στο παλιό, το επονομαζόμενο vintage ?  Θα μου πεις βέβαια γιατί να ασχοληθούμε με την πάρτι σου, κ δίκιο θα χετε!  Από την άλλη όμως θεωρώ ότι μετά από χρόνια που πάλευα ( ο Σουγκλάκος κ εγώ ...  ) να ισορροπήσω σε ένα κόσμο που απολάμβανε την καλοπέραση κάθε τι νέου, πετώντας στα σκουπίδια ότιδήποτε παλιό, θύμησες χειροπιαστές από άλλες εποχές, κατάφερα να βρω επιτέλους ομοίους μου.  


Οι πρώτες μου θύμησες είναι από ταινίες του 40 κ του 50 με την γκλαμουριά της τότε εποχής και να ζηλεύω μικρό παιδάκι τότε τα θεικά αυτά φορέματα, να με φαντάζομαι σε χορούς σε αυτά τα υπέροχα halls και βεβαίως βεβαίως να χαρακτηρίζομαι ως φαντασιόπληκτο παιδάκι.....  Μεγαλώνοντας, όταν πια είχα αρχίσει να έχω ενεργή άποψη για το ντύσιμό μου, άρχισα να ζητάω απελπισμένα για σαντάλια ( και γόβες αλλά δεν βγαίνανε σε παιδικά νούμερα ) που έχω δει σε ταινιές και φυσικά να μην μπορεί να τα βρει πουθενα η μάνα μου, σε συνδιασμό πάντα με τη γνωστή ατάκα " παιδί μου αυτά τα φόραγα εγώ μικρή, τι να τα κάνεις τώρα? δες τι ωραία παπουτσάκια σου βρήκα ? "  Μπλιάαααααχχχχχχχ!!!!!  Έκτη δημοτικού θυμάμαι ήμουνα όταν βρήκα μια φωτογραφία από ένα φόρεμα του 50, floral, μεσάτο και φουντωτό και ζήτησα από τη μάνα μου να με πάει σε μοδίστρα  ( και μετά αναρωτιέμαι γιατί με λέγανε όλοι φαντασιόπληκτη ... ) να μου το φτιάξει για να το βάλω σε ένα πάρτυ.  Η απάντηση βεβαίως βεβαίως ήτανε και πάλι καταπέλτης, " δε φοράνε τέτοια φορέματα παιδάκια της ηλικίας σου " .  Τέλοσπάντων και για να μην σας τα πολυλογώ, ήταν αδύνατο να μπορέσω να βρώ ότιδήποτε φάνταζε στο μυαλό μου ιδανικό....  Βέβαια όλα αυτά τα χρόνια είχα ξετινάξει τη ντουλάπα της γιαγιάς, της μαμάς, των θείων, ακόμα και του μπαμπά ( τι θεικά καμπανοειδή παντελόνια είχε αυτός ο μπαμπάς ! )  με ότι οι ίδιοι κρατήσανε είτε σαν ενθύμιο, είτε γιατί απλά ξεμείνανε και τα έσωσα τελευταία στιγμή πριν καταλήξουν στα σκουπίδια!  Φτάνοντας στην εφηβεία, όταν πια σου δίνουνε τα χρήματα να πας να ψωνίσεις μόνος σου, ανακάλυψα ένα μικρό μαγαζάκι, παλιό, κρυμμένο καλά σε ένα στενάκι της πόλης μου.  Ένας γλυκύτατος παππούλης πούλαγε όσο όσο ότι παπούτσι του είχε απομείνει από το παπουτσάδικο που είχε από το 40 μέχρι και τις αρχές του 80 όπως μου είχε πει.  Μεγάλος πια και ανήμπορος να συνεχίσει να πουλάει ότι πιο μοδάτο, χρόνια στη σύνταξη, κράταγε αυτό το μαγαζάκι για να έχει κάτι να κάνει, έλεγε και ξανάλεγε.  Αγαπημένο σημείο, το ένα και μοναδικό αγαπημένο στέκι που επισκεπτόμουνα όποτε πέρναγα, τσιμπώντας πάντα και κάτι ;)  Τα περισσότερα μεγαλύτερα από το νούμερο μου, αφού έπαιρνα ότι ξέμεινε, περιμένοντας την ώρα που το πόδι μου θα μεγαλώσει ( το οποίο και δεν έγινε ποτέ, να  παραθέσουμε για την ιστορία και μόνο .... πφφφφφ ) για να τα φορέσω περήφανη!  


Σε αντίθεση με το πόδι μου που πεισματικά δεν ξέφυγε ποτέ από το νούμερο 35 ( στο νούμερο 28 νόμιζα ότι έχω δρόμο μπροστά μου, που να φανταζόμουνα ότι μετά θα έπαιρνε την κατιούσα ... ) , εγώ μεγάλωνα ( σε χρόνια πάντα, γιατι σωματικά νομίζω έμεινα εκεί στα 12- 13, τρομάρα μου! ) άρχισα να ταξιδεύω μόνη και φρόντιζα σε κάθε ταξίδι να ψάχνω και να βρίσκω τέτοια όμοια του γλυκύτατου παππούλη μαγαζάκια.  Η συλλογή μεγάλωνε, και μαζί με αυτό μεγάλωνε και το gossip γύρω από το όνομα μου και τις στυλιστικές μου απόψεις.  Δεν με άφησε ποτέ αυτό, μέχρι που ξαφνικά πριν από 2-3 χρόνια το vintage και το retro άρχισε να ξεπετάγεται από παντού, νέα τάση στη μόδα λοιπόν.  Και ξαφνικά σαν δώρο ξεπετάκτηκαν μαγαζιά παντού και μαζί με αυτό και ο υπόλοιπος κόσμος που είχε την ίδια αγάπη με μένα τόσα χρόνια και επιτέλους μπορούσε να μιλήσει, να γνωριστεί και να εξελικτεί σε μια κοινωνία ανθρώπων που μοιράζονται την ίδια αγάπη, την αγάπη για το vintage !!!  Επιτέλους αυτό που στον υπόλοιπο κόσμο θεωρείτο απολύτως φυσιολογικό χρόνια τώρα, βρήκε έστω και καθυστερημένα απήχηση και στη χώρα μας!


Πλέον το vintage είναι το απόλυτα θεμιτό, με αγοραστικό κοινό και απήχηση τεράστια!  Επίσημα το παλιό και το χρησιμοποιημένο δεν είναι για τα σκουπίδια, η μεταποίηση είναι η νέα θεά και ευτυχώς οι συλλέκτες και νέοι καλλιτέχνες που χειρίζονται πάσης φύσεως υλικά και αντικέιμενα του τότε είναι στα φόρτε τους!  Μαζί με αυτούς και εγώ λοιπόν, μεταποιώντας και χρησιμοποιώντας κουμπιά και δαντέλες που μαζεύω χρόνια τώρα, μεταμορφώνοντάς τα σε καλούδια που μας πάνε πίσω στο χρόνο, προσθέτωντας στο στυλικό μας outfit μια νότα ξεχωριστή!  Πάρτε μια μικρή γεύση εδώ :


https://www.facebook.com/media/set/?set=a.172964856143503.29755.100002899708409&type=3
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.173515269421795.29841.100002899708409&type=3


Και επειδή επισήμως πλέον μας πάει και σας πάει κάντε μια βόλτα στο κέντρο την Κυριακή για να δείτε, να θαυμάσετε και γιατί όχι να πάρετε αντικείμενα, ρούχα, έπιπλα και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε σε μια ομαδική έκθεση από ανθρώπους που αγαπούν το vintage !!!  Περισσότερες πληροφορίες στο παρακάτω link :


https://www.facebook.com/events/177431732366171/


υ.γ Αφιερωμένο σε αυτόν το γλυκύτατο παππούλη, που μου χάρισε τα πρώτα μου πολύτιμα vintage αντικείμενα και δυστυχώς δεν υπάρχει πια, χάθηκε προτού ζήσει τη χαρά της αναβίωσης, πέρνοντας μαζί του θύμισες του τότε που όλοι εμείς δεν έχουμε παρά να αναπολούμε .....

V for Vintage λοιπόν!!!




Love,


Shorty

ικανοποίηση

ικανοποίηση ουσ θ ικανοποίηση [ikano'piisi] 1 η ευχαρίστηση εκφράζω την ικανοποίησή μου 2 η εκπλήρωση η ικανοποίηση ενός αιτήματος ( http://el.thefreedictionary.com/ικανοποίηση ) sat·is·fac·tion   (sts-fkshn) n. 1. a. The fulfillment or gratification of a desire, need, or appetite. b. Pleasure or contentment derived from such gratification. c. A source or means of gratification. 2. a. Compensation for injury or loss; reparation. b. The opportunity to avenge a wrong; vindication. 3. Assurance beyond doubt or question; complete conviction. [Middle English, from Old French, from Latin satisfacti, satisfactin-, amends, from satisfactus, past participle of satisfacere,to satisfy; see satisfy.] ( http://www.thefreedictionary.com/satisfaction ) Και κάπως έτσι πέρασαν οι μέρες και προτού το καταλάβω μέσα στην αναπουμπούλα και το άγχος των προηγούμενων ημερών βρέθηκα να κουβαλάω τσάντες και τσαντάκια και να στήνομαι ωσάν κορδωτό γατόνι στο κέντρο της Αθήνας για να κάνω την πρώτη μου επίσημη εμφάνιση μαζί με τις Κυρίες μου και τα καλούδια τους πάντα!!! Το ότι δεν καταλάβαινα και πολλά πολλά θεωρώ ότι δε χρειάζεται να το αναφέρω ( αν και μόλις το κανες κοπελιάαααα .... ) .  Το σπίτι εικόνα από βομβαρδισμένο τοπίο, τα νεύρα κρόσια, να μη ξέρω που πατάω και που βρίσκομαι και η όποια προσπάθεια από όποιονδήποτε σώας τα φρένας άνθρωπο να μου μιλήσει να πέφτει στο κενό!!!  Η αλήθεια βέβαια είναι πως μέσα σε όλο αυτό τον πανικό ανυπομονούσα να βρεθώ με τα άλλα παιδιά και να γιορτάσουμε μαζι την αγάπη μας για το χειροποίητο.  Το θεμα ήτανε να καταφέρω να φτάσω εκεί ακέραιη και όχι κομματάκια μικρά μικρά από συναρμολογημένο πάζλ....  Τελικά τα κατάφερα και με το που πατάω το πόδι μου εκεί μια ανήσυχη ηρεμία με έχει κατακλύσει.  Δεν πάω και πολύ καλά σκέφτηκα, τόσο εύκολη μετάλλαξη από ναδίρ - ζενίθ δεν πρέπει να είναι και πολύ φυσιολογικό ( μπορούμε και να μην το συζητήσουμε βέβαια για θα φτάσουμε στα άδυτα της ψυχολογίας ! )  Δε χρειάστηκε και πολύ για να επανέλθω στο προηγούμενο στάδιο όταν ξεκινώντας να στήνω τα καλούδια μου, μου έφταιγαν τα ρούχα μου.  Δε μου αρέσει εδώ αυτό, βγάλε το ένα, βάλε το άλλο, φέρε τούτο, πιάσε τ' άλλο, αααααααα πανικός πανικός πανικός!!!!  Και ναι κάπου εκεί απεφάνθην, έχω βγεί απ΄το κλουβί με τις τρελλές, τέλος! Με τούτα και με τ' άλλα η ώρα κυλούσε και σιγά σιγά ο πρώτος κόσμος μπήκε, τα καλούδια μου επισήμως πλέον, ήταν σάρκα και οστά φορώντας τα καλά τους στη διάθεση όλων εσάς.  Τι χαρά να βλέπεις τα πραματάκια σου να παίζουν σε χέρια και λαιμούς και αυτιά αγνώστων και οποία μεγαλύτερη από το να τα βλέπεις να σε αποχαιρετούν φεύγοντας για άλλες αγκαλιές!!!  Ικανοποίηση, ναι αυτό ήτανε!!!  Χαλάρωνα και εγώ σιγά σιγά και επιτέλους δε θύμιζα τη τρελή που τρέχει στους δρόμους...  Παρά ταύτα όμως δε σας κρύβω ότι μέσα σε όλο αυτό τον πανικό δεν ήταν λίγες οι φορές όπου λίγο το άγχος και λίγο η κούραση με έκαναν σκύλλα κακιά πρήζοντας τον καημένο το Μάριο ( όσοι ήσασταν εκεί ξέρετε για ποιον μιλάω ... ) ότι θα τα παρατήσω όλα και θα πάω σπίτι μου μη μπορώντας να κάνω αυτό το πράμα ( και βέβαια όσοι με ξέρετε αντιλαμβάνεστε ότι για άλλη μια φορά το alter ego μου βγήκε στην επιφάνεια ... ) . Για λίγο πάντα και μετά ξανά προς τη δόξα τραβά ( η τρελλή επίσημα και με βούλα, ευχαριστώ! ) Την αλήθεια μου θα την πω βέβαια, σε όλο αυτό άξιοι συμπαραστάτες ήταν ολα τα υπόλοιπα παιδιά που ήτανε εκεί και με φροντίσανε.  Τι γέλια ρίξαμε, τι ατελίωτες κουβέντες, τι μασάζ ( ναι ναι, ναν καλά το Μαράκι μου που ήρθε και με έφερε στα ίσα της με τα μαγικά της χεράκια ! ), τι καφέδες έχουμε καταναλώσει ( μόνο που δε λέγαμε τη μοίρα μας στις ατελείωτες ώρες που ήμασταν εκεί 3 ολάκερες μέρες! ), πόσα μπισκότα είχαμε κατεβάσει ( α ρε Σταύρο με τις πιατέλες σου! ).  Μέσα στα δεκάωρα που κτυπάγαμε κάθε μέρα ( το πρωί να μας έβλεπες σαν ζόμπι ήμασταν ένας και ένας, με τη τσίπλα στο μάτι και με τη βραχνή φωνή του ραδιοφώνου ) θυμίζαμε κάτι από ΚΑΠΙ, αχ ο ένας βόγκαγε από τη μία, αχ ο άλλος, τι πόδια να πονάνε, τι πλάτες σα σανίδες, τι μέσες από λουμπάγκο ( όλα αυτά σε ηλικιακό πεδίο από 30 παρά κάτι μέχρι 30 και κάτι παρακαλώ..... ) να σερνόμαστε από καρέκλα σε καρέκλα και να τριβόμαστε ( μέχρι και λάδια βγήκανε από τσάντες κάποια στιγμή ) .  Έτσι και έμπαινε κόσμος  βέβαια σαν κουρδισμένα κουκλάκια όλοι στις επάλξεις, κορδωτοί κορδωτοί με το μεγαλύτερο και πιο αστραφτερό μας χαμόγελο έτοιμοι στη διάθεση του κοινού!   Όλα αυτά τα ωραία λοιπόν γίνανε το σαββατοκύριακο που μας πέρασε και δε μπορούσα παρά να τα μοιραστώ μαζί σας!  Το βάφτισμα του πυρός έγινε με το καλύτερο δυνατό τρόπο και μου άφησε πίσω εικόνες χαρούμενες που θα κρατάω για πάντα και ικανοποίηση τρελλή!  Η αρχή έγινε και απλά ανυπομονώ για τα επόμενα!!! Πάρτε μία γεύση εδώ με φωτογραφικό υλικό από όλα τα παιδιά που συμμετείχαν : https://www.facebook.com/media/set/?set=a.235098643226719.56917.125223407547577&type=3 Και μη ξεχνάτε ότι συνεχίζουμε ακάθεκτοι!  Μείνετε συντονισμένοι γιατί έρχονται κι άλλα πολλά!!! υ.γ  Ευχαριστώ όλα τα παιδιά του Etsy Greek Street Team, περήφανο μέλος τους πια και εγώ!!!! ( https://www.facebook.com/pages/Etsy-Greek-Street-Team/125223407547577 ) υ.γ 2 Η ομάδα συνεχίζει  @ https://www.facebook.com/events/183965661687940/ υ.γ 3 Ευχαριστώ όλους όσους μας τίμησαν με την παρουσία τους , γνωστούς, άγνωστους και φίλους και κυρίως τη φίλη μου Λία που στις δύσκολες ώρες που τη χρειάστηκα βρέθηκε στο πλευρό μου αντικαθιστώντας με επάξια!!! υ.γ 4 Και ναι το πιο μεγάλο ευχαριστώ στο Μάριο που ανέχεται αυτή την τρελλή με τη διχασμένη προσωπικότητα!!! υ.γ 5 Επόμενος σταθμός Κύπρος στις 11 Δεκεμβρίου @ SIX CAFE στην αγκαλιά της αγαπημένης μου πόλης ( και της μαμάς !!! )                                                                                         Η Alex χαιρέτησε την παρέα για άλλες αγκαλιές.....                                                       ...  το ίδιο και η Icy... κοριτσάρες μου σας αγαπώ!!! Love, Shorty

ενθουσιασμός

Enthusiasm originally meant inspiration or possession by a divine afflatus or by the presence of a god. Johnson's Dictionary, the first comprehensive dictionary of the English language, defines enthusiasm as "a vain belief of private revelation; a vain confidence of divine favour or communication." In current English vernacular the word simply means intense enjoyment, interest, or approval.


( http://en.wikipedia.org/wiki/Enthusiasm )


ενθουσιασμός

ουσ α ενθουσιασμός [ enθusia'zmos ]
εκδήλωση πολύ ευχάριστων συναισθημάτων

( http://el.thefreedictionary.com/ενθουσιασμός )


Και ναι, σήμερα αποφάσισα να γράψω στη μητρική μου γλώσσα για αλλαγή, μετά από παράκληση πολλών.  Δηλώνω δε υπεύθυνα ότι μπορεί να εντοπίσετε ορθογραφικά λάθη, καθως από φρικιό ορθογραφίας που ήμουνα, με όλες αυτές τις σύγχρονες ( τρομάρα τους ) αλλαγές ακόμη και στη γλώσσα ( ... ) , μέρα τη μέρα αμφισβητώ όλο και περισσότερο αυτά που ήξερα...!
Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο να δηλώσω, οπόταν μπορείτε να χαρείτε : )  Χωρίς πολλά πολλά και φιλοσοφική πολυλογία θέλω να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου, προ των πυλών των Χριστουγέννων!!!


Πέρα από την παιδική μου, πάντα, αντιμετώπιση των γιορτών ( ναι ναι λατρεύω το δέντρο με τα πολύχρωμα λαμπιόνια, τη μυρωδιά των φρεσκοψημένων γλυκών και ανυπομονώ μέχρι την Πρωτοχρονιά μετρώντας τα δώρα που μαζεύονται κάτω από το δέντρο ένα προς ένα, μέχρι να ανοίξω όποια γράφουν το όνομα μου ! ), φέτος με έχει κατακλύσει ένα συναίσθημα ενθουσιασμού, κόντρα στα ζοφερά που ζούμε τον τελευταίο καιρό...  Τι κι αν γύρω μου ο κόσμος " χάνεται ", εγώ πάλι βαρκούλα που αρμενίζω !  


Τις τελευταίες μέρες η αλήθεια είναι ότι δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ  καν με την αγαπημένη μου σελίδα ( ναι ναι αυτή που κοιτάτε τώρα ) όχι γιατί ήμουνα σε αναζήτηση πνευματικής και ψυχικής ηρεμίας ( μπα, τι μας λες ? ), αλλά ευτυχώς γιατί δεν προλαβαίνω να υλοποιήσω όλες αυτές τις ιδέες που κατακλύζουν το μυαλό μου ασταμάτητα!  Νυχθημερής λοιπόν, που με χάνεις που με βρισκεις , χάνομαι μέσα στην αταξία και το χάος του σπιτιού μου, ανάμεσα σε πέρλες, κουμπιά, κορδέλες και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους ( μαζί και το σκυλί μου που ΔΕ λέει να καταλάβει ότι ΔΕΝ είναι ώρα για παιγνίδι ... ), μια να τα παιδευω με αγάπη και μία να με παιδεύουν προκαλώντας μου εκρήξεις στοματικής βοθρήτιδας ομοία φορτηγατζή ( με όλο τον ωραίο διάκοσμο της " τεράστιας κινούμενης γκόμενας του " ), βαρκάρη ( έτσι νομίζετε βόθρεψε ο Βόσπορος, για ρωτήστε να σας πω ) και ενίοτε αμετανόητου φιλάθλου που ραίνει με μύρο τον αντίπαλο .......


Θα ρωτήσετε και με το δίκιο σας, προς τι αυτή η νέα καταιγίδα?  Με χαρά λοιπόν σας ανακοινώνω ότι επισήμως έχω βάλει στη άκρη την ντροπαλότητα μου ( όση έχω τελοσπάντων, δεν φημίζομαι κιόλας για αυτήν ) και θα βγω στους δρόμους πλασάρωντας την πραμάτια μου.  Κάτσε δεν έχω τρελλαθει, ακόμα τουλάχιστον, απλά θα ντυθώ, θα στολιστώ και θα κάνω την πρώτη μου, καλύτερα τις πρωτες μου επίσημες εμφανίσεις μαζί με τις Λαίδες μου ( και όχι με την Λαίδη, προς θεού!!! ) στην πόλη, δίνοντας σας την ευκαιρία να τις γνωρίσετε επιτέλους από κοντά και γιατί όχι να τις χαρίσετε στους αγαπημένους σας, μέρες που είναι!


Τέτοιο ενθουσιασμό καιρό είχα να ζήσω!  Όταν πια φτάνει η στιγμή που παραδίδεις το αποτέλεσμα της δημιουργικότητας σου προς τα έξω, σαν μάνα που επιτέλους αποφάσισε να κόψει τον ομφάλιο λώρο, σε κατακλύζει ανύποτη χαρά, περιμένεις πως και πως να δεις τα " παιδιά " σου γύρω γύρω με άλλο κόσμο, κόσμο που αγάπησε το ίδιο με σένα ετούτα εδώ τα μικρα που φτιάχνω και θέλει να τα έχει κοντά του.  Οπόταν ο σκοπός επετεύχθει και ναι πάλι μετά από χρόνια πολλά, σαν τότε που ήσουνα παιδί έχεις κάτι να περιμένεις αυτά τα Χριστούγεννα, το πνέυμα ξαναζεί!


Γιορτάρες μέρες σιγά σιγά και όσο και να πεις μία βόλτα έξω θα την κάνεις, ένα δωράκι τόσο δα για τους αγαπημένους σου θα το ψάξεις.  Αν σε βγάλει λοιπόν ο δρόμος σου για έλα να δεις και εμάς και μοιράσου σαν παιδάκι τον ενθουσιασμό μαζί μας ( δεν πάω πουθενά χωρίς τις Λαίδες !!! ), μπές στη μαγεία των γιορτών και που ξέρεις μπορεί και να μας αγαπήσεις κιόλας ... !


Ελπίζω να σας δω όλους σύντομα στα παρακάτω 


https://www.facebook.com/events/183736825043188/


" γειά στα χέρια μας ΙΙΙ " , 2 / 3 & 4 Δεκεμβρίου @ Pure Bliss, Ρόμβης 24Α, Αθήνα








https://www.facebook.com/events/324762244205824/


 Be Younique, 23 Δεκεμβρίου,  @ White Noise, Ευμολπίδων 


20, Γκάζι ( μετρό Κεραμεικός )






υ.γ 1 Σκέψου να ήθελα να πω και πολλά τι θα γινότανε... 


υ.γ 2 Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση, την όρεξη και το κουράγιο να διοργανώνουν bazaar για ανθρώπους σαν και μένα, πιστεύοντας πάντα στον καλλιτέχνη που κρύβουμε όλοι μέσα μας και μας δίνουν την ευκαιρία να μας δείτε και να σας δούμε!


υ.γ 3  Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που ζητήσατε να γράψω σήμερα στα ελληνικά και κυρίως στον αδερφό μου που μου έφαγε τα αυτιά!

                                                                                               νέες αφίξεις  ...

                                                                                         τρελλή διάθεση ....

                                                                                             πολλή λάμψη ...

                                                                                         και δημιουργία ...

                                                                γιατί ο ενθουσιασμός είναι στα ύψη!!!











Γιατί όσα χρόνια και να περάσουν με αυτό ξεκινάμε πάντα ...

Για να μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα!

Καλά να περάσουμε!!!

Love,

Shorty

boredom

Boredom is an emotional state experienced when an individual is without any work or is not interested in their surroundings.
Boredom has been defined by C. D. Fisher in terms of its central psychological processes: “an unpleasant, transient affectivestate in which the individual feels a pervasive lack of interest in and difficulty concentrating on the current activity.”
( http://en.wikipedia.org/wiki/Boredom )


Seems that in our days for different reasons boredom is the new problem that we feel less or more.  At first this happened because we are the generation that had everything, ready to be served at any time.  Whatever you wanted, you just had to name it and magically it happened.
Thinking back at the days we were kids listening to our parents talking about their childhood, for example, a new pair of shoes was luxury, to eat a candy was luxury, to study at a university was luxury....  Those were their motivation though, of building a whole new perspective and fight for what they wanted.  For them building a new state of life, to be ready for us, was a great accomplishment.
Because of them we, our generation, find everything ready to go.  For us, not only a new pair of shoes wasn't a luxury, but instead having all the new models that arrive every now and then was so natural.  We all had at least a pair of All Stars, a pair of Reebok Pump, a pair of L. A Gear and of course a pair of Air Jordan..... ( Jordans were something else hah? )  So simple, we just had to spell out the wish and it happened.  As growing up we all had in mind that a further education in university  was a must and out of any question.  There wasn't any chance of not having a higher education ( masters aka M.A and Phd were down on the table too ), you just had to name the place and one way or another when the time had come you were there, enjoying a prosperous student life.  No worries ever!  Everything were going by the book.  Still this comfort made us all a bit bored.  We had nothing to fight for, everything were ready for us, we enjoyed every luxury like it was normal.  We never got into thinking of how or when, everything just happened and it was normal....
Lets face it, our generation is more than lucky ( at least up to a point.... )  We had no problem finding any job afterwards, no problem to earn a very good salary for beginners ( a salary that allow us to buy the new car we always wanted, a salary that allow us to travel at least twice a year abroad, a salary that was far away from our fathers beginning back then ... )  Again it was normal, yet bored us to death!  We were so materially comfort that we got in to a state of starting to ask for more ( at least many of us .... )  And at that point of a new circle to start, baaanggggggg .......... the world started to change and turning upside down.....
So we are here today dying of boredom, not because we have everything, but for the very opposite reason of not having what we use to have.  Nowadays we are looking for just an opportunity to grab, which will allow us to dream ( yes dreaming was out of the question few years ago, everything was there ! )  Nowadays we are looking to have A job which will give us only the very necessary to live with out being helped at our 30's from our parents!  Nowadays we are bored of everything, we are out of energy and with a lack of hunger, because we are too busy looking for the essentials.  The new state of society, formally called economic crisis,  forced us to be engaged into this circle of recycling our dreams, to wonder what is gonna be, or where are we going....  Suddenly all these, use to be so normal, now are the ultimate luxury, you have to fight for and if you are lucky enough you will manage to keep up a small status that will allow you to comfort among the lucky ones, which are able at least to live from doing what they like and enjoy and not by doing any kind of job to earn the essentials, let everything fall apart because of lack of dreaming......
Sad?  Yes!  True?  Yes!  Still we are the new generation and we have to come out of our boredom and fight not to make luxury normality, but to take out all we have learned all these years, and as new clever people to built up a new era, just like our fathers did.  We are living in a world that keeps going around unstoppably, do not let boredom burry us and get comfort again with what they pass us out, just because we learn that everything is ready for us....  We were bored because we had everything and being in absolute comfort and know we are full of boredom because the world made us come out of our comfort.  So if boredom is the problem and comfort is the result,  make it happen!!!!!


p.s i was absent for quite long because of boredom, everything was a mess into my head, nothing could made me feel better, i was even out of lack of creativity.....  Yet if i need my comfort ( and why not, a new pair of vintage Air Jordan :P ) i have to stand up again and go for it!  So get ready people, new Shorty's Stuff are ready to catwalk into your life, yeaaaaaaah!!!!!

                                              Cause we love them !  The hit of the generation ....

                                                              A huge desire back then.....

                         Isn't  funny we thought just with a " pump " we were cooler ? haaaaaaaa

                                                       .......   ??????   .......    ??????? .......

https://www.facebook.com/pages/Shortys-Stuff/150454565049524?sk=info
Get ready!!!!




Love,


Shorty

courage

Courage (also bravery, boldness, fearlessness, mettle, fortitude, or intrepidity) is the ability to confront fear, pain, danger, uncertainty, or intimidation. "Physical courage" is courage in the face of physical pain, hardship, death, or threat of death, while "moral courage" is the ability to act rightly in the face of popular opposition, shame, scandal, or discouragement.
( http://en.wikipedia.org/wiki/Courage )


I think that everybody love stories, so i will try to tell you one today for a change.  Be open minded, be courageous, do not afraid to see the truth underneath.....


As humans we follow natures paths.  So what a bless when you hear from the doctor that you gonna experience the greatest of all gifts in the world, to live the ultimate love, you gonna bring a whole new life to the world, your ultimate contribution to this world......  Everything is fine and you prepare your self for a whole new state of lifestyle.  And the time has come, at last you can hold in your arms this tiny new life you have dreamed for nine months.  You can touch it, feel it, see it and finally understand that the love of your life has come to turn your life upside down!!!!


Few months later as you grown with the child you can understand that something is wrong.  You start this long lasting procedure with testings and so to find out what really is going on and finally like a knife stuck in the heart you have to face the truth....  Although as society we grown up enough, in the hearing of a person with special needs, still is a taboo, we live with the fear of the unknown, we come out of everything we have expected, our world is changing 180 degrees........  Even though we consider our selves modern and open minded deep down inside we experience a struggle, we pass through all the stages of grief, we cry, we wonder why me......  Yet still because society is more mature now we find the strength and the courage to move on.  You state your self in this new situation and you try your best.  You choose to make your child's life the goal of our life!


In every day life we have millions of tiny things that keep us alert and forcing us to try the best we can.  We try to give out our best in our work field, in personal field, to be responsible and give the best we can.  Still we want to maintain our lifestyle. Even though we have a bit more than the rest of the people ( some would say " ... what a cross you are carrying ", some may even pity you for your misfortune .... ) we are just like everyone else.  We travel , hanging out with friends, treat our self with the best, try to be at the highest point and just because some may say that we are misfortunes we do not allow them to have that impression.  The big difference is that we have a cause, a goal, we want to make the world better not just for us but for our children too.  Because we want them to experience the best, to fit in that modern yet narrow society, not to feel different.  We want them to be happy, with goals and winners!  Life goes on no matter what.  Ordinary is ordinary, special is special after all, you just have to have the courage to understand it!!!!!


Somewhere here the story ends.....  This one goes to all that parents who face this special situation and are courageous enough to teach us with their everyday fights to protect their special children, to give them all we all need, an ordinary special life!  All they need is our acceptance, our support to their fight.  Not by donating money and be kind every now and then, but by supporting them into their activities to prevent a misfortune life for their children.  All they want is to be close to them, encourage them day by day to their struggles.  My apologies on speaking in first singular, but is a story that might knock everyones door.  We have to stand by them, as we might need them.........! 


p.s Please copy and paste the following link and press the like button for this page. 

http://www.facebook.com/pages/%CE%95%CE%99%CE%94%CE%99%CE%9A%CE%9F-%CE%A3%CE%A7%CE%9F%CE%9B%CE%95%CE%99%CE%9F-%CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A5-%CE%A3%CE%A0%CE%A5%CE%A1%CE%99%CE%94%CE%A9%CE%9D%CE%91/271138282917199?sk=wall


A small gesture to support a small community, they really need us!!!


p.s 2 check this web http://www.schools.ac.cy/ag-spyrid-dim-la/index.html


 p.s 3 dedicated to a very courageous friend of mine, keep on!




Love ,


Shorty

instinct

Instinct or innate behavior is the inherent inclination of a living organism toward a particular behavior.

The simplest example of an instinctive behavior is a fixed action pattern, in which a very short to medium length sequence of actions, without variation, are carried out in response to a clearly defined stimulus. However, instinctive behaviors can also be variable and responsive to the environment. Any behavior is instinctive if it is performed without being based upon prior experience, that is, in the absence of learning.

( http://en.wikipedia.org/wiki/Instinct )

Through the years i thought that i was a kind of weirdo, an unusual kid, who never gone with the rules.  During the late 80's and early to mid 90's, community was still a bit strict.  Everything gone by the rules, everything had to be done by plan, as commanded by family, customs and beliefs.  I was different.  I could not follow any of the rules not at school, nor with my habits, my friends, my way of lifestyle.  I' ve always believed that i had a different destination than any other kid i knew.  I had great expectations, couldn't be satisfied with a normal life, counting each and every day since i was twelve till that lovely day of going abroad for studies, believing that the world is waiting for me.  So naive, so young, so many things that can describe me and my beliefs......  

Yet looking back through the years i have only one thing to say : thank God i believed in me!!!  Every step that i have made, every decision that i have to take, every situation that i choose to be in or not, made me who i am and believe me i am who i really want to be.  I never stop looking for something new, never stop up to a point satisfied for my accomplishments  ( not many, but for me so many! ), never felt full up to my expectations, always following my instinct. That little tinkle in my stomach every time that i have to face something new, to make a new decision, to follow a new path in my life - or not - , yes that little yet big feeling, that little voice inside me that never let me down, ever disappointed me.  I may be a dreamer, a big optimist ( although people who know me might say that i may be a bit pessimist sometimes..... who's not anyway? ), but i believe that somebody loves me.  I enjoy every good that come into my life, i always do my best as it is my very first time, i always give out my best like it's gonna be my last chance of showing my work, who i am......


My life is good, love who i was, who i am and who am gonna be, that little weirdo figure that never stop believing that is always a step ahead of others, that naive shorty who is always ready to change the world, my world.......!
My instinct gonna live with me and as long that happens my life will get better and better!!!!!


p.s  Dedicated with the greatest of respect and humbleness to Mr. Steven Jobs, the man that i never heard till the past month, the ultimate dreamer !!!


Be inspired ...!






http://news.stanford.edu/news/2005/june15/jobs-061505.html

Love,


Shorty

Happiness

Happiness is a mental state of well-being characterized by positive emotions ranging from contentment to intense joy.^[1] A variety of biological,psychological, religious, and philosophical approaches have striven to define happiness and identify its sources.

Positive psychology endeavors to apply the scientific method to answer questions about what "happiness" is, and how we might attain it.

Philosophers and religious thinkers often define happiness in terms of living a good life, or flourishing, rather than simply as an emotion.Happiness in this older sense was used to translate the Greek Eudaimonia, and is still used in virtue ethics.

( http://en.wikipedia.org/wiki/Happiness )

So what is happiness?  It is my belief that happiness is actually a non measure amount that differs to each and everyone of us, depending our  lives and beliefs.  The good thing about it, is that for me are very simple, ordinary and casualty daily small things that make the difference and make me happy :)

I keep wondering why people are not happy.... I guess that everybody have their own problems or thoughts that keep them in tense and in a stressfull condition, that not allowed them to enjoy that big, though small as measurement, gift called life.  We constantly complain about everything and keeping our selves under in a way of depression, strongly believing that every one else having better lives than us.  All i can say is that problems are mathematics and mathematics always have solutions!  Its an equation and no matter if you know mathematics or not ( like me, gosh how i hated maths back then on school days, i still count with my fingers xixixixixi ......... ), there is always a solution.  The real problem is that we do not spend actual time to find the solution.  There are very simple things to do, very rational, controversial to our feelings, that if you spend some time to find them you will end  the problem and hello hello you got your self with a problem less and already have a big smile in your beautiful face!  And for sure all that, gives you the strength and the confidence and the positive energy to go on and give you a chance of being happy!!!!!

We all have problems, minor or major, doesn't really matter, and will always have.  Just stop for a moment and think what really makes you happy..... Happiness for me is spending time with my friends, speaking to them for hours on the phone ( yeap , i never get over my old habits, the only thing change is that nowadays i don't have my parents threatening me on cutting the line, i just wait for the phone company to do it cause as always i didn't pay within the limits and even then there is always skype ;) ......... ) , having a walk to the town, enjoying the cuddles that my boyfriend and of course my dog giving me unconditionally, knowing that my family ( blood or non blood connected, as my friends are part of my family ) are well and healthy, enjoying every new experience coming in my life and to be really honest treating myself right, cause if i don't feel good ( in & out ), believe me i am a very mean person ( just for  a moment, but yet what life is? moments!!!!! ).  So as well with everything else, as a descent woman who have respect to her self, yes yes yes, shopping, visiting the hairdressing and so, makes me happy too ( nothing to be shamed, am a human, have my moments of weakness, i don't really care if my bank account is suffering :P )

Life is full of moments.  Try to make them as shiny and happy as possible.  That is all that stays along with pictures of reminding us every moment that passed and gave us a smile!  Keep next to you what and who really matters, there is no space of intruders violating our lives.  Love people that love you, that fill you up with positive energy, that will stay with you unconditionally.  Do what you need to do, enjoy a walk with a friend, pick up the phone and chit chat for hours,  go for a visit to a hairdresser      ( great hair make a difference! i am sure that all ladies agree with me ! ), treat yourself with small presents, be creative, keep your everyday life vivid!!!!!!!

So my minor contribution to a happy, shiny face to you all are my Shorties and their Stuff.  Small gifts from me to you :)  This is my gift came out of my creativity and my positive energy.  Love spending my time to be creative and keep my body and mind vigilance, rather than staying idly and complaining how life is not treating me well ........  Love your life, love your job, love your people and they will love you back!  All i know is that i am treated well and i am grateful!!!  

p.s this one goes to my very best friend, specially dedicated as she enlightened my inspiration.  Missing and thinking of you everyday!!!!!

p.s besides my Shorties may i suggest you a nice place you can visit if you ever been to Cyprus or if you are a residence there, that always cheer me up.  My favorite hairdressing studio that i really miss nowadays....  Check  D:fuse Hair Studio  @ http://www.facebook.com/pages/Dfuse-hair-studio/203609066322450

                                                                             new bracelets came out of my creativity......

                                                                                           and  necklaces too...

 

                                                                                                and earrings !!!!!

                                                                             Sparkle is here to sparkle up you life!

Love, 


Shorty